“Çaresiz kaldığım zamanlarda gider, bir taş ustası bulur, onu
seyrederim. Adam belki yüz
kere vurur taşa. Ama değil kırmak,
küçücük bir çatlak bile oluşturamaz. Sonra birden, yüz
birinci
vuruşta taş ikiye ayrılıverir. işte o zaman anlarım ki; taşı ikiye bölen
o son